Wat was je gemeen en wat kwam je onverwachts mijn leven binnen. Wat heb je mij veel pijn gedaan en veel verdriet bezorgd. Wat maakte je me sterk, maar ook zo zwak. Je haalde het beste, maar tegelijkertijd ook het slechtste in me naar boven. Jij was daar ineens en maakte een nachtmerrie van mijn leven. Jij werd mij, en hoe erg ik het ook vond, werd ik jou. Samen, dat waren we altijd. Ging het over mij, dan ging het over jou. En ging het over jou, dan werd ik al snel het onderwerp. Ik kon me geen leven meer voorstellen zonder jou. Ik dacht dat we samen zouden eindigen, dat dit het was. Wij, voor altijd.
Maar zo is het niet. Ook al zul je voor altijd bij me blijven en ook al kom ik nooit meer van je af. Je hebt verloren. Ik ga weer verder, een nieuwe fase begint. Ik kan weer leven. En oh, wat ga ik leven.
Ik ben wakker, mijn nachtmerrie is voorbij. Ik kan weer dromen over morgen, en de dag daarna, en alle dagen die ik nog mag beleven. Die ik nog mag leven.
There's a part of me I can't get back
A little girl grew up too fast
All it took was once, I'll never be the same
Now I'm taking back my life today
Nothing left that you can say
I, I did it all
I owned every second that this world could give
I saw so many places the things that I did
With every broken bone, I swear I lived
Game Over, Mr. Hodgkin.
I did it. you suck
"Altijd blijven lachen."
