Ik heb nu drie bestralingen gehad en dat ging allemaal goed. Ik voel er niks van en het is in ongeveer tien minuten al klaar. Het stomme van de bestralingen is dat ik er echt ontzettend moe van word. Ik breng dan ook het grootste gedeelte van de dag door op bed of op de bank. Dat is best jammer aangezien ik dit de leukste tijd van het jaar vind, met Sinterklaas, Kerst, m'n verjaardag en oud en nieuw. Maar volgend jaar vier ik alles tien keer groter! Hahhaha.
In het begin is de vermoeidheid echt moeheid, dan wil en moet ik ook echt slapen, maar later op de dag ben ik gewoon moe, in de zin van dat ik geen energie heb, moeite heb om m'n ogen open te houden of me te concentreren. Dat is best irritant. Dan slaap ik overdag vaak en dan kan ik 's nachts niet slapen. Maar dit is eigenlijk een algemene bijwerking van de bestraling. Hier is ook weinig aan te doen. De radioloog zegt dat ik me er maar aan moet overgeven, anders wordt het alleen maar erger.
Tijdens de bestraling moet ik heel stil liggen en draaien er een aantal grote machines om me heen. Ook mag ik naar muziek luisteren, anders verveel ik me een beetje haha. Vaak tel ik de liedjes en weet ik elke dag hoeveel liedjes ik moet luisteren voor ik klaar ben. Eigenlijk ben ik langer bezig met de voorbereiding dan de echte bestraling. Voordat ik begin met de bestraling moeten ze me precies goed leggen, in de goede houding. Dat is nogal een precies werkje, dus duurt dat ook altijd wel even. Daarna verlaten de twee laboranten, waaronder mijn buddy Job, de bestralingsruimte en gaan naar de besturingsruimte waar zij alles regelen en mij goed in de gaten kunnen houden, want er hangen allemaal camera's in de ruimte waar ik lig.
Vandaag had ik ook een therapiecontrole met m'n radioloog. Ze was positief en we hebben nog even een aantal foto's van scans doorgenomen. Ik vond het heel interessant en fijn om dit te zien, het stelde me wel gerust. Ze zei ook dat ik het heel goed doe met de bestralingen. Vaak als mensen nerveus of zenuwachtig zijn dan gaan ze een beetje bewegen tijdens de bestraling, maar ik bleef heel goed liggen.
Een paar dagen geleden kreeg ik ineens redelijk veel pijn in mijn rechter oksel en kon daar zelf al een beetje een verdikking voelen. Wat best gek was, want de kanker zat in mijn linker oksel en niet de rechter. Ik vreesde meteen voor het ergste. De volgende dag werd er meteen naar gekeken.
Ze gaan er vanuit dat het een ontstoken lymfeklier is, want die hevige pijn past meer bij een ontsteking dan bij kanker.
Bij de controle van vandaag had ik al een stuk minder pijn, wat dus een goed teken is.
Net zoals bij de chemo, heeft ook de radiotherapie zijn "mascotte". Bij de Chemo was het Chemo Casper die het werk deed en nu doet Radio Robbie het.
Als kleine kinderen op de poli komen wordt hen altijd verteld dat zij tijdens de chemo allemaal Chemo Caspertjes binnen krijgen die gaan helpen om ze beter te maken. Bij de radiotherapie is Radio Robbie bezig om mij beter te maken.
