Ik voel me vaak wel schuldig, dat bij ons thuis iedereen zich moet aanpassen aan mij, aan mijn ziekte. We kunnen geen dagjes meer weg, want ik houd dat niet vol. We kunnen geen feestjes vieren, want ik kan dat niet aan. We kunnen niet leven zoals we altijd leefden, want ik heb kanker.
Ik merk dat ik alles in de "ik-vorm" schrijf. Terwijl ik eigenlijk niet leef in de "ik-vorm". Ik ben wel degene met kanker, maar mijn omgeving om mij heen moet er ook maar mee zien te leven. Sterker nog, ik denk dat zij het zelfs nog erger hebben. Waarom? Omdat ik veel al ben vergeten. Ik weet dat ik pijn heb gehad, ik weet dat dat heel erg was, maar hoe erg weet ik niet. De mensen om mij heen daarentegen, de mensen die erbij waren, die hebben alles gezien en meegekregen. Hoe ik erbij lag op de IC, hoe ik als een hoopje ellende op bed lag, hoe ik verging van de pijn.
Ik denk dat het voor mij ook minder erg is dan voor de anderen, omdat ik zelf aanvoel hoe het met mij gaat. Maar zij moeten telkens aan mij vragen hoe het gaat, zij weten niet hoe ik mij voel. Dat is denk ik een groot verschil. Zij kunnen zich de hele tijd zorgen maken, terwijl ik me gewoon hartstikke kiplekker voel.
Het is maar goed dat ik veel dingen al vergeten ben, maar of zij dat al zijn vergeten? Elke dag wordt er aan mij gevraagd of het goed gaat, of ik pijn heb gehad, of ik naar de wc kan (......... obstipatie). Al die gebeurtenissen blijven toch leven onder hen. Alle medicijnen voor als al die nare dingen weer terug komen zijn in huis. Ik mag dan wel de enige in dit huis zijn met kanker, maar ik ben niet de enige die hier mee moet dealen.
Het "feest vieren" is op een laag pitje gezet, omdat ik middenin mijn behandelingen zit. Deze zijn pittig, maar wel te overzien. Ik kan het hebben, denk ik. Hierna komt iets beters, iets mooiers. Slechter dan dit zal ik niet zakken, hoop ik. Het kan bijna niet.
2015 komt eraan, een einde, maar ook een begin. Laat het goed zijn, laat het mooi zijn en laat het vooral heel veel "genieten" zijn, ook van de kleine dingen. Het kan zo anders lopen dan gepland.
Heel veel geluk, gezondheid en een beregoed 2015 gewenst!
X
