Je kent ze vast wel, al die reclames op tv voor KiKa, KWF en al die andere kanker fondsen. Vroeger keek ik daar heel anders naar, maar wanneer ik nu de tv aanzet en zo'n reclame komt op dan vliegt m'n irritatie gehalte omhoog. JAAHAA, mevrouw. Ik weet nu wel dat ik kanker heb en er "vet veel mensen aan dood gaan." Wrijf het er nog even lekker in.
Ik kijk nu heel anders naar zulke reclames, ik weet dat het toch over mij gaat, want ik ben ook een van "hun". Ik hoor ook bij die mensen die ziek zijn, ik kan daar helaas niks aan veranderen, hoe graag ik ook wil. Als ik de tv aandoe en Spongebob wil kijken, dan wil ik Spongebob kijken en niet naar een tien minuten lange reclame van het KWF. Ik ben al genoeg bezig daarmee. Laat me gewoon Spongebob kijken, daar leer ik waarschijnlijk ook nog meer van.
Begrijp me niet verkeerd, ik vind het hartstikke goed dat er zulke acties zijn, maar het is gewoon irritant dat je er non-stop mee wordt geconfronteerd. Je kan nergens naartoe of er hangen overal alweer grote posters met acties tegen kanker. Het achtervolgt je echt, net wanneer je denkt ervan af te zijn loop je de hoek om, en ja hoor, alweer een bushokje volgeplakt met posters van het KWF.
Je wordt er telkens aan herinnerd dat je ernstig ziek bent, ook al zijn dat juist de gedachtes die je wilt vermijden. Ik hoef niet om de minuut met mijn ziekte bezig te zijn, dat wil ik ook helemaal niet. Maar op dit moment draait alles om kanker en dat zal ook nog wel even zo blijven.
Ik zal eerlijk zijn, het raakt me niet als mensen met kanker schelden, het is niet zo dat dat mij extra pijn doet. Ik was altijd al vel tegen het schelden met kanker. Want wat bereik je ermee? Waarom moet je met kanker schelden. Het is niet dat het voor mij nu erger is als ik het hoor. Ik vind het gewoon dom dat mensen het doen.
Wat mij wel raakt is dat mensen het blijkbaar leuk vinden om in plaats van "Kankerkind", "Lucindekind" te zeggen, want ja, ik ben nou eenmaal "Het wandelende stukje kanker" en daar kun je mensen lekker mee uitschelden. Wat vinden mensen daar leuk aan? Wat is er zo leuk aan om altijd mijn naam op te brengen zodra het om die rotziekte gaat. Het is niet zozeer dat ik in een hoekje ga zitten huilen. Nee, juist het tegenovergestelde. Ik wil het liefst naar die mensen toe en ze gewoon in de houdgreep pakken en duidelijk maken dat ze triest, dom, stom, irritant en een iq van -85 hebben. Maar helaas ben ik niet zo lenig en zal ik dat ook nooit worden, dus jullie hebben geluk. Dat betekent trouwens niet dat ik geen vrienden heb die dat niet voor me zouden doen, dus watch out.
